vrijdag 23 september 2022

Et 15 Santander - Queveda

Deze stapdag ga ik niet inkaderen. Ik kon evengoed op de Boomsesteenweg een toerke doen. Maar goed, ik vertrok heel vroeg want er vielen kilometers te vreten vandaag. 33 op de kop. Het hadden er 3 meer kunnen zijn tot in Santillas del Mar maar daar werd het te krap om nog te kunnen overnachten aan een billijke prijs. Reserveren blijkt noodzaak en ik heb de truuk gevonden ! Bellen voor dag + 2 en doorgaans kom ik dan terecht.

Het was dus vroeg. Om 7 uur trok ik de deur dicht van Santander Central Hostel. Het desayuna werd maar eerst om 8u geserveerd. Voor een minivlootje boter en confituur en een stukje  baget ga ik niet in de rij staan dus ik vertrok. 

Het is mooi om een stad te zien ontwaken. De strofen uit het liedje van Jacques Dutronc 'Paris s' éveille' gelden als geheugensteuntjes om je hierbij opmerkzaam te maken. Een straatveger die aan zijn job begint, een dronkenlap in de goot, gehaaste mensen, taxichauffeurs die met elkaar een praatje maken, leunend op hun geopend portier De lampen van autos, rood en wit, die linten van licht trekken langs de brede boulevards terwijl het ochtendgloren stilaan de duisternis verjaagd. 

Eens Santander uit werd het een saaie boel. Constant verharde paden langs drukke verkeersaders. Hier en daar een heuvel op, niet te veel deze keer. Dat zou er nog moeten bijkomen.

Voor een groot deel van de weg had ik het gezelschap van Nathalie, een Canadese uit Montréal. Ze deed in immobiliën. Veel zin voor humor en dan gaat het goed vooruit. Ik moest wel goed m'n oren openhouden om dat Frans met dat Canadese accent te verstaan. Ze stapte voort toen ik even ging rusten. Zo hoort het, niet aan mekaar blijven plakken. We komen mekaar nog tegen.

Op 5km van de Albergue kreeg ik een whatsapp van Rolf binnen. Via whatsapp en google maps kan je een volgverzoek sturen naar je correspondent. Je ziet dan van mekaar waar elkeen zit op een stratenplan. Dit gaat al ver vind ik. Negeren was de boodschap. 

De albergue is netjes maar sober. Geen probleem. Avondeten was wel een probleem. Geen restaurantjes noch winkeltjes. Ik moest m'n voorraad aanspreken. Broodjes, tomaten van de herberg, chorizo, wat olijfolie en kruiden en voilà : een eersteklasmenu. 

Ik ga rusten nu. 

Morgen naar Comillas.

Fotokes op Polar Steps.