Ziezo, in Arzua ben ik ook geraakt. De grote overhoop aan pelgrims kan ik hier nog niet vaststellen. Morgen misschien wanneer ik een stuk op de Frances heb afgelegd.
Om 8u vlogen we buiten in het klooster. Deze stop had ik niet graag gemist. Gisteren vermeldde ik het al van die voelbare energie die er van het gebouw uitstraalde. Alberto en Monica gingen de afstand tot SdC in 2 keer overbruggen. Ik hou het op 3. Niks meer forceren en op het gemakske doorploeteren. Het werd vandaag een reuzedag. Ongelooflijk mooi weer, warm zelfs en leuke compagnie. Junjo uit Madrid, ooit hippie en in zijn hoogdagen zeker niet vies van pado's ... hij bootste de lichamelijke gevolgen van zijn toenmalige trips na waarna ik in een deuk lag. Patrick, Katrin de madam doktoor, en Marguerita. Voor Patrick moest er regelmatig getolkt worden. Bij een stop onderweg aan een gezellige albergue besloten we een stukske te eten. De herbergier stoefte enorm over de legcapaciteiten van zijn kiekens zodat we hem huerin volgend voor een huevo- omeletje kozen. Lachen weeral ... de Patrick dacht dat het oeufs de canards waren en Marguerita had oeufs de canaries verstaan ... een misverstand in de franse culinaire terminologie. Doorgespoeld met een 1906 van Estrella moet ik toegeven dat het een lekker tikkeneike was. De 22km tot in Arzua waren zo weggevaagd. In Arzua zelf gingen onze wegen uit elkaar. Ieder had een andere slaapplaats op de kop getikt. Ik zit in de Albergue Cruz de Camino. Mooie herberg maar ook weeral completo met voornamelijk Frances-pelgrims. Sebiet ga ik ff de stad in voor een hap en dan vroeg bed in.
Het doet me deugd om vanuit alle kanten, msn, whatsapp, FB, Polar Steps zoveel positieve berichtjes te ontvangen. Langs deze wil ik iedereen die aan me dacht en me wat toestuurde een dankjewel zeggen. Voor hen heb ik vandaag onderweg een bougieke aangestoken. Zie maar op de foto 👇.