Vandaag lagen er 28 km in 't vet. Ondanks de druilerige regenperiodes en een stevige westenwind op kop ben ik best tevreden met de uitstap van vandaag. Gisterenavond in de herberg moesten we James, een onderdaan van King Charles, van eten voorzien. Hij was vergeten inkopen te doen en zo kwam hij zonder bik aan in de herberg. Carla en Frank uit Roosendaal bezorgden hem een croissantje en een youghourtje, ik sandwiches en chorizo. Die man was een wandelende apotheek. Wat die allemaal bij had om zijn camino tot een goed einde brengen kan je je niet voorstellen. Pijnstillers, magnesium en kaliumpillen, bloedstollers, betablokkers ... te veel om op te noemen. Vandaag zou hij tot in Ribadesella stappen, een kort stukske om terug wat op adem te kunnen komen. Zo ook Karla en Frank. Vanuit Ribadesella gingen ze een daguitstap maken naar Oviedo met de bus. Ze vroegen me of ik iets van het weerbericht had gehoord. Overdag licht en 's nachts donker was m'n antwoord. Ze lagen krom ... Nou Frank, die humor van de Belgen is toch enig niet ? Toffe mensen weeral !
Om 8u30 was ik weg. Non stop doorgewandeld tot in La Isla. Ik heb weeral kunnen genieten van de prachtige landschappen en de ruige kusten. De oceaan beukte er vandaag met volle geweld op in. Ik denk wel golven van 3 meters hoog. De stranden werden herschapen in gigantische schuimvelden. Onheilspellende regenwolken aan de einder met slierten blauw dooraderd vormden het decor. Soms kwam de zon piepen en dan voelde je haar warmte. Niet voor lang want de grijsgrauwe lucht was meester van het zwerk.
,
Ik heb vandaag alleen gelopen. Volop in de wind dus goed doorwaaid. M'n poncho was na een regenbui direct drooggeblazen. Alleen dus ... ideaal vaarwater voor wat introspectie bij jezelf. Waar te beginnen ? Misschien even de vriendschappen oplijnen ? Here we go !!! Blik op oneindig en laat het maar malen in je hoofd op het ritme van het getik van je wandelstokken. Verrijkende ervaringen ...
Vandaag ben ik er weer een speciale tegengekomen. Ik noem hem de 'knutselpelgrim'. Nu heb ik al veel transportmiddelen op een camino tegengekomen gaande van kruiwagens naar willies (aanhangwagentje op de heupen), taxis, zelfs draagstokken waaraan zakken hangen op de schouders van 2 pelgrims. Net zoals inboorlingen hun vracht versjouwen in de brousse. Wel, onze Fransoos had een minifiets uit elkaar gehaald. De stuurkolom verlengd en zo gemonteerd op het voorwiel. Een bagagerek op gelast en zo duwde hij aan het stuur zijne rommel op 1 wiel voor zich uit. Zijn vrouw getooid met een hoed die meer op een bloem leek volgde haar transportpionier op een respectabele afstand. Er stond Godbetert een kilometerteller en remmen op zijn gevaarte. Op die keienwegels moet het geen makkie zijn. Ik stelde hem de vraag maar hij kon niet anders dan zijn uitvinding de hemel inprijzen.
In de albergue van La Isla aangekomen kon ik opnieuw onze 3 jeugdige Spanjaarden aantreffen. Ja toch wel, er is ineens ontzag voor me. Ze moeten weet gekregen hebben dat dit m'n 4de camino is. Morgen gaat er 1 van die gasten me trakteren op 'fabes almonchita' of zoiets. Bonen met een speciale vis. Dat zit weeral snor met die mannen.
Daarstraks in de supermercado een lollig momentje gehad. Het was een piepklein supermarktje en ik zocht naar een douchegel. Ik vroeg de uitbaatster ernaar maar ze verstond het niet. Google translate, de redder in nood, vertaalde douchegel naar 'idiota'. Daar moet ge geen Spaans voor kennen om te weten dat dit niet klopt. De madam kon er gelukkig mee lachen.
Ik hou het hierbij. Morgen naar Villaviciosa. Hevige wind en veel regen. Laat maar komen !