Deze trip zit er ook weer op. De inspanningen indachtig voor de vele hoogtemeters bij de Jaizekebel die er tussen Irun en San Sebastian waren, was ik er voor vandaag niet zo happig op. Op de website van Gronze waar de caminos gedocumenteerd worden wordt de moeilijkheidsgraad weergegeven in een aantal rode sterren. 5 zijn het maximum en ik vermoed dat je het daar niet levend van afbrengt. Deze tussen Villaviciosa en Gijon had er 4. Juist Villaviciosa buiten begon er een klim non stop naar 430 meter. Die daalde daarna naar 80 meter en steeg terug naar 280 meter. De rest golvend tussen 80 en 110 meter. Het viel best mee. Ik denk dat m'n lijf er zich al naar heeft gesteld. Om 6u30 waren de 3 Françaises al aan het inpakken dus kon ik evengoed daar ook mee beginnen. Joël de Amerikaan was al geen velden meer te bespeuren. Om 7u30 was ik al vertrokken. Nog eerst vlug ontbeten en weg. Na een tijdje pikte ik aan bij Enya. Juist voor de klim stak er een Australiër ons voorbij. Uiteraard was dit voor het meisje een uitgelezen moment om met hem te socializen. Dat kwam goed uit. I will catch you up Enya, just go Tassie with that Aussie. Zo kon ik op mijn tempo naar boven klefferen. Iets later, bij de 2de klim kwam Lissa uit Duitsland aanpappen. Zij was de weg bijster. Aan een picknicktafeltje stopte ik voor m'n broodjes. Zij stapte voort. Samen met Enya had ze een kamer geboekt in Gijon om de prijs te drukken.
Om 16u15 stapte ik het hostal binnen. Ik vond het eerst niet. Een gewone deur tussen de buildings. Een dame wist waar ik moest zijn en wees me de weg. Proper, wel 30 euro en uitzicht op zee en de wandelpromenade op de zeedijk vanuit een schommelstoel. Een meisje uit Antwerpen is hier gestrand. Shinsplint ! De vrees voor elke pelgrim. Julia uit Duitsland liep ik hier ook tegen het lijf. Haar bedwantsbeten van 3 dagen geleden zijn goed aan het genezen.. De Italiaan, z'n naam ken ik niet, ook al dikwijls tegengekomen zit hier ook. Die heeft een zwerende blaar waar je een ei in kwijt kunt. Je komt wat tegen hoor !
Op de promenade lopen er nog vele mensen. De golven rollen met geweld tegen de dijk aan. Stilaan floepen de lichtjes aan van straten en pleinen. Een sfeeëriek beeld.
Zojuist even de decathlon binnengewipt voor sportschoenen. De slippers die ik meehad doen het niet om er mee in de stad te lopen. Na aankoop sloop ik een kroeg binnen voor een grande cervessa en wat tapa's. Een goedkope avond werd het aldus.
Ik heb vooruitzicht op mooi weer ! Hoera zeg en zelfs gisteren werd er nog voor vandaag regen verwacht maar nougabolle ! Het bleef droog en het kwik klom zelfs tot 20°C. Morgen loop ik Avilès aan en voor overmorgen ligt m'n slaapstede ook al vast. Nu nog m'n was binnenhalen en laat het zandmanneke maar komen.
Tot morgen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten