De pulpo smaakte verrukkelijk in O Pedrouzo. Met gambas en veel look opgediend in een gloeiend hete aarden pot. Stuk brood erbij en that's it ! Een witte rioja en hopla, weeral feest. Junjo, Marguerita en Katrin zaten mee aan de dis. Katrin ging iets vroeger door. Bleek naderhand dat ze heel het gelag betaald had ! Morgen zoeken ze om 6u30 al te vertrekken om de grote drukte voor te zijn. En het is hun 1ste camino, ik begrijp hun onrust wel. Maar ik zie het nut er niet van in en vertrek om 9u samen met de Patrick. Amper 20k, we zullen rap aan de kathedraal staan.
Met de Patrick om 9u afspraak aan de Farmacia. Grijs weer maar droog. Ik denk dat er deze nacht wel wat regen is gevallen. De horde pelgrims was al op gang gekomen. Een lange ketting tot in Santiago. Om 5u deze morgen stonden de eersten al op. Ik nam al m'n tijd. Nog rap een selfieke met Nadège en de frèle Fantine uit Bretagne en hup, de baan op.
Beetje miezerregen onderweg gehad, niks bijzonders. Om 13u30 stonden we aan de kathedraal. Onzen Hugo spreekt soms in raadsels. Niks te zien op de Monte Gozo, die is plat ! Zo smste hij me. Wat zou hij daar mee bedoelen ??? Tot ik op de Monte Gozo aankwam en er naar het grote monument zocht ter herinnering aan Paus Johannes Paulus nr 2. Dacht ik toch dat het voor Hem was. Ja dat grote monument was weg. Gone away with the wind. Aangekomen op de plein was ik opgelucht dat ik deze camino heb kunnen volbrengen. Het verlangen naar het weerzien van de kroost en vooral de kleinkinderen heb ik op de vorige caminos nooit zo ervaren. Blij dat het met succes werd afgerond maar ook blij dat ik naar huis kan. Het hoefde niet meer te zijn. Monika en Alberto wachtten ons op op het Obradeiroplein voor de kathedraal. Ze loodsten ons naar het pelgrimsbureau voor de Compostella, het certificaat dat je de weg hebt volbracht. Ik dacht er een gigantische file aan te treffen maar het ging vrij vlot. Met je I-Phone moest je aan de ingang een QR code scannen en dat leverde je een andere QR-code op waarmee je een volgnummer kreeg. Daarna ging het vrij vlot. Met nr. 998 was ik bijna de 1000ste pelgrim die zich aanmeldde.
Nog even de kamer der Lage Landen binnengewipt voor een koffie en een koekske, dat hoort er nu éénmaal bij. Het waren Nederlandse vrijwilligers die er dienst deden. De Patrick probeerde een koffie te verkrijgen in de kamer voor Franstaligen maar daar was er geen. Hij kwam dan maar bij mij in de kamer der Lage Landen. Hij verstond natuurlijk geen fluit van wat er gezegd werd maar hij kon het toch apprecieren dat hij geteld werd door onze Noorderburen. Prachtig. Daarna een hap gaan eten met Patrick, Monika en Alberto. Zij kozen voor een paëlla. Ik opnieuw voor de octopus. Nu ik er toch ben !
De check-in in het Seminar Menor verliep eveneens vlot. Maar wat een gigantisch complex is me dit zeg ! Met Els uit Dordrecht had ik eerder al eens een bezoek aan dit gebouw gebracht maar nu dringt maar eerst de omvang door van dit gebouw. Het duurde een kwartier vooraleer ik wegwijs was en m'n bed vond.
Seffens om 8u ga ik even de stad in. Morgen geef ik wel verslag. Tot dan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten